Το Στέκι της Αναξαγόρα όπως ονομάσαμε την προσπάθεια που ξεκινήσαμε κλείνει σιγά-σιγά 2,5
χρόνια παρουσίας. Είναι μια προσπάθεια ανθρώπων
της γειτονιάς και του προαστείου με στόχο να υπάρξει ένας χώρος έκφρασης,
δημιουργίας, αλληλεγγύης, ένας χώρος που θα μας χωράει όλους.
Μένοντας μακριά
από κόμματα και μηχανισμούς ελπίζουμε να αποτελέσει μια συνάντηση των ίδιων των
πολιτών. Στην μέχρι τώρα πορεία γνωρίσαμε νέους συνοδοιπόρους, μέσα από
συζητήσεις και δρώμενα μάθαμε να συνεργαζόμαστε, να βάζουμε το εμείς πάνω από
το εγώ, με ισοτιμία και σεβασμό στην διαφορετική άποψη.
Το “όποιος γνωρίζει
κάτι το μοιράζεται” έγινε ένα από τα βασικά συνθήματα μας στην πολιτιστική μας
παρέμβαση.
Σε μια εποχή που κανείς δεν
ζητάει τη γνώμη μας και οι αποφάσεις παίρνονται ερήμην μας, εμείς θέλουμε αυτό
το πρόταγμα να φέρουμε στην πόλη. Το να αποφασίζουν δηλαδή οι πολίτες και να
έχουν λόγο για τα ζητήματα που τους αφορούν.
Σίγουρα αυτό που περνάμε σήμερα είναι πρωτόγνωρο. Χωρίς να το αγνοούμε είμαστε διατεθειμένοι να
συνεχίσουμε με υπευθυνότητα και σεβασμό
στην ανθρώπινη ζωή, αρνούμενοι όμως να παραμείνουμε βουβοί. Άλλωστε
πιστεύουμε ότι οι περισσότεροι δείξαμε και εξακολουθούμε να δείχνουμε
υπευθυνότητα και σοβαρότητα.
Η υπεράσπιση του δικαιώματος σε μια υγεία για
όλους, το δικαίωμα στην εργασία με ανθρώπινους όρους, η υπεράσπιση του
περιβάλλοντος και της ζωής με αξιοπρέπεια είναι κάποιοι από τους άξονες που θα
συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε.
Άλλωστε η πανδημία πυροδότησε ένα νέο κύμα
πρακτικών και δικτύων φροντίδας, αλληλοβοήθειας και συνεργασιών από τα κάτω που
μπορούν να συνεισφέρουν σε ένα νέο νόημα για τη ζωή που θα το δημιουργήσουν οι ίδιοι οι πολίτες. Να οργανώσουμε
λοιπόν τις ζωές μας σύμφωνα με τις ανάγκες μας, να δυναμώσουμε τη φωνή μας, να
μην μείνει κανένας μόνος του σε αυτή την κρίση.
